Εκατοντάδες Έλληνες της Διασποράς γνώρισαν τις ομορφιές της «σμαραγδένιας» πέμπτης ηπείρου μέσα από το λεωφορείο του Σάββα Σαλπιγγίδη, του μετανάστη από το Παλαιό Ελευθεροχώρι Πιερίας που αποφάσισε να δοκιμαστεί στα «ξένα». Δεν ήταν εξαρχής ξεκάθαρος ο δρόμος που έμελλε να ακολουθήσει ο Έλληνας στην ξενιτιά, ούτε και ήταν εξασφαλισμένο ότι οι κόποι του θα ανταμειφθούν στο τέλος. Όμως στα αμέτρητα χιλιόμετρα που διέγραψε στα ακούραστα δρομολόγιά του, ο Σάββας αντιλήφθηκε ότι η πιο γλυκιά η πληρωμή δεν ήταν χρηματική… ήταν τα χαμόγελα των ομογενών του, όταν αυτοί ανακάλυπταν τις ομορφιές της νέας τους πατρίδας.