Ήλπιζε να βουλιάξει το «Πατρίς», για να μην την φέρει στην Αυστραλία

«Μη μιλάτε γιατί θα βρούμε το μπελά μας»: ο πατέρας της Ελένης Γιαννοπούλου προειδοποιούσε τα παιδιά του να μη συναναστρέφονται με τους συγχωριανούς τους στο χωριό Καφού της Μεσσηνίας. Αμείλικτα ήταν τα χρόνια του Εμφύλιου Σπαραγμού, δυσβάσταχτα και τα χρόνια αβεβαιότητας που ακολούθησαν. Στα αγροκτήματα και στα χωράφια σκληραγωγήθηκε από παιδούλα η Ελένη, βοηθώντας όπως μπορούσε την οικογένειά της να ζήσει δίχως στερήσεις. Ο φόβος ενός δυνητικού πολέμου όμως την εξώθησε μαζί με τον σύζυγό της στην Αυστραλία…Τίποτα δεν την είχε προετοιμάσει για τις εικόνες που την περίμεναν ήδη από το λιμάνι: τα λαμαρινένια σπίτια, οι συσκοτεισμένοι δρόμοι, η απουσία των συμπατριωτών της. Λίγο-λίγο, όμως, η Ελληνίδα ξεθάρεψε και εγκλιματίστηκε. Λίγο-λίγο, δυνάμωσε τη φωνή της και διεκδίκησε τη ζωή που της αξίζει.