Από τα παιδικά του χρόνια στη Βρισβάνη της δεκαετίας του ’60, μεγαλώνοντας με τις ψαλμωδίες του ιεροψάλτη πατέρα του, ο Στυλιανός Σκούτας ένιωσε από νωρίς την ανάγκη να ακολουθήσει τον δρόμο της ιερωσύνης και της Εκκλησίας. Στα 19 του χρόνια ξενιτεύτηκε για να φοιτήσει στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης, ενώ επιστρέφοντας στη γενέτειρά του, χειροτονήθηκε διάκονος στην εκκλησία όπου άλλοτε διακονούσε ως παπαδάκι. Η ζωή τον έφερε κοντά σε φωτισμένους και ενάρετους πνευματικούς πατέρες, τον οδήγησε σε πρωτοποριακές δράσεις για την ελληνοαυστραλιανή νεολαία, όπως στη θεμελίωση βαρυσήμαντων φιλανθρωπικών θεσμών αλλά και την ίδρυση του πρώτου Ελληνορθόδοξου ημερήσιου κολλεγίου στην Αυστραλία. Παρά τις δυσκολίες, τις δοκιμασίες της υγείας του και τις διαρκείς προκλήσεις, ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου εξακολουθεί να καθοδηγεί ανθρώπους προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και τον Χριστό.