Τριάντα χρόνια «στις φωτιές» των εργοστασίων

Στον Βατόλακκο Γρεβενών ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι του προσφυγικής καταγωγής Χρυσοστόμου Αντωνιάδη. Κουβαλώντας στις πλάτες του αναμνήσεις της γερμανικής κατοχής και του Εμφυλίου Σπαραγμού, ο νεαρός σκαρφάλωσε την κουπαστή του «Βρετανίς» και σάλπαρε με προορισμό την άγνωστη εν πολλοίς Αυστραλία. Στα χέρια του έσφιγγε το χαρτί με τη διεύθυνση των συγγενών του που έμελλε να τον φιλοξενήσουν, στα ίδια χέρια που καψαλιάστηκαν και μελάνιασαν, που κάηκαν και λαβώθηκαν τα επόμενα τριάντα χρόνια ακατάπαυστης δουλειάς στα εργοστάσια. Το «αντίδοτο» για τον πόνο της ξενιτιάς; Ο Χρυσόστομος το βρήκε στα ελληνικά καφενεία και τους κινηματογράφους, στα γήπεδα και τις εκκλησίες που έχτισαν οι ομογενείς του.